daar zijn we weer
11 Augustus 2014 | Duitsland, Uelzen
Omdat we de afgelopen week geen echt internet hebben gehad, hebben we ook ons dagboek niet kunnen bijwerken en jullie kunnen melden wat we hebben gedaan. Ook blijkt dat door slecht bereik sms-berichtjes niet zijn aangekomen.
Op maandag 4-8 hebben we eerst Cor zijn fiets laten repareren in Uelzen. Wat een klein klusje leek was voor de fietsenmaker een uitdaging. Na veel gevloek en gezucht en een bemoedigend schouderklopje van Elske op zijn natte t-shirt (hij lek op de Hulk in korte broek met mint sopjes aan). Wij hebben de wachttijd (2 uur ipv 30 minuten) gevuld met een bezoek aan het treinstation van Uelzen dat is gebouwd naar een ontwerp van Hundertwasser. Zeer de moeite waard en bijzonder van uitstraling. Zoek maar eens op internet!!!
Na de middag doorgereden naar Kuppentin. In de middle of nowhere een hele kleine camping in het bos, aan een kanaal. Maar wel een Imbiss en een biergarten. Om de omzet te verhogen hebben we hier schnitzel mit pommes gegeten. Leuke plek, maar geen wandel en of fietsmogelijkheden, dus doorgetrokken naar Nippermin op Usedom.
Usedom was even schrikken!!! Wat toeristisch, wat een mensen, wat een auto's. Op wegen waar wij in NL 60 km per uur rijden, mocht je hier 100 km en de weg was ook toegankelijk voor fietsers. Uiteindelijk in het achterland (7 km van de kust) onze camping gevonden. Aan een binnenmeer (gedeelte waar camping was heet Nipperminner See). Daar hebben we 3 nachten gestaan en ruim 100 km gefietst. En dan niet over goede fietspaden (niet geasfalteerd) en zonder knooppuntenkaarten. Fietspaden waren: schelpenpaden, kinderhoofdjes, gras, puin of betonblokken. En hier en daar wel mooi geasfalteerde stukken.
Aan de kust in de kuroorden hebben we onze ogen uitgekeken naar de veelal gerestaureerde kolossale vooroorlogse panden. Wel allemaal voor toerisme, maar ziet er veel mooier uit dan de Nederlandse kustplaatsen.
Op een van de fietstochten zijn we bij Swinnemunde de Poolse grens over gefietst. Dat was een cultuurschok. Wat armoedig!!, veel achterstallig onderhoud aan huizen en wegen. Ze hebben er geen euro en je kunt er niets lezen. Gauw de route vervolgd en weer Duitsland ingereden.
De landbouwgronden zijn gigantisch uitgestrekt en veel boerderijen hebben we niet gezien. Waar laten ze de oogst?? Ook in de dorpen (als ze er al zijn) bijna geen woningen
Op maandag 4-8 hebben we eerst Cor zijn fiets laten repareren in Uelzen. Wat een klein klusje leek was voor de fietsenmaker een uitdaging. Na veel gevloek en gezucht en een bemoedigend schouderklopje van Elske op zijn natte t-shirt (hij lek op de Hulk in korte broek met mint sopjes aan). Wij hebben de wachttijd (2 uur ipv 30 minuten) gevuld met een bezoek aan het treinstation van Uelzen dat is gebouwd naar een ontwerp van Hundertwasser. Zeer de moeite waard en bijzonder van uitstraling. Zoek maar eens op internet!!!
Na de middag doorgereden naar Kuppentin. In de middle of nowhere een hele kleine camping in het bos, aan een kanaal. Maar wel een Imbiss en een biergarten. Om de omzet te verhogen hebben we hier schnitzel mit pommes gegeten. Leuke plek, maar geen wandel en of fietsmogelijkheden, dus doorgetrokken naar Nippermin op Usedom.
Usedom was even schrikken!!! Wat toeristisch, wat een mensen, wat een auto's. Op wegen waar wij in NL 60 km per uur rijden, mocht je hier 100 km en de weg was ook toegankelijk voor fietsers. Uiteindelijk in het achterland (7 km van de kust) onze camping gevonden. Aan een binnenmeer (gedeelte waar camping was heet Nipperminner See). Daar hebben we 3 nachten gestaan en ruim 100 km gefietst. En dan niet over goede fietspaden (niet geasfalteerd) en zonder knooppuntenkaarten. Fietspaden waren: schelpenpaden, kinderhoofdjes, gras, puin of betonblokken. En hier en daar wel mooi geasfalteerde stukken.
Aan de kust in de kuroorden hebben we onze ogen uitgekeken naar de veelal gerestaureerde kolossale vooroorlogse panden. Wel allemaal voor toerisme, maar ziet er veel mooier uit dan de Nederlandse kustplaatsen.
Op een van de fietstochten zijn we bij Swinnemunde de Poolse grens over gefietst. Dat was een cultuurschok. Wat armoedig!!, veel achterstallig onderhoud aan huizen en wegen. Ze hebben er geen euro en je kunt er niets lezen. Gauw de route vervolgd en weer Duitsland ingereden.
De landbouwgronden zijn gigantisch uitgestrekt en veel boerderijen hebben we niet gezien. Waar laten ze de oogst?? Ook in de dorpen (als ze er al zijn) bijna geen woningen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
